„Każdy jubileusz wnosi w życie świeży zapał i nową mądrość” S.Wyspiański
Jubileusz to idealny moment na przypomnienie nie tylko historii szkoły, ale także zaprezentowania jej osiągnięć. Z nieukrywaną dumą i radością przedstawimy wszystko to, co świadczy o oryginalności i niepowtarzalności tej właśnie szkoły. Uczniowie, Rodzice, Nauczyciele, Pracownicy – wszyscy razem od 70 lat tworzymy historię i kontynuujemy wielkie dzieło zapoczątkowane ideą powstania szkoły .
Hans Zeier powiedział: „Początkiem każdej nauki jest osobiste doświadczenie” i właśnie miejscem, gdzie ponad 8 000 absolwentów przeżywało osobiste doświadczenia edukacyjne i życiowe jest nasza szkoła. 70 lat istnienia placówki odzwierciedla prawdę o miejscu, w którym odkrywamy i rozwijamy nasze talenty, uczymy się określania celu i konsekwencji w dążeniu do niego, poznajemy tajemnice nauki i wspaniałych ludzi, pamiętając, że „Umysł nie jest naczyniem, które trzeba wypełniać, tylko ogniem, który należy rozpalić.”
Jubileusz 70-lecia Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego to niezwykłe wydarzenie, które stwarza okazję, by cofnąć się w czasie i ocenić dorobek wszystkich tych, którzy kreowali wizerunek naszej szkoły. Nigdy nie była i nie jest ona jedynie instytucją, ale rodziną stworzoną przez pokolenia uczniów i ich rodziców oraz nauczycieli, którzy oddali Liceum Ogólnokształcącemu im. Stefana Żeromskiego swoje umiejętności, entuzjazm i serce.
Swoje istnienie Liceum odmierza nie latami, lecz kolejnymi „rocznikami” rozpoczynającymi i kończącymi swój pobyt w jego murach. W szkole bowiem najważniejszy zawsze jest Uczeń, jej duszą jest Nauczyciel, wsparciem – Rodzice, a dumą Absolwenci, dla których nauka to cudowna pasja na całe życie.
Przeszłość Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego jest inspirująca dla teraźniejszości. I chociaż każde pokolenie uczy się życia z innego elementarza, warto przypomnieć postaci i zdarzenia, niezapomniane i najważniejsze dla szkoły, pamiętając o tym, że „do szkoły, do wspomnień z jej murów, do jej gwaru i życia, twarzy kolegów i nauczycieli, do jej ławek i tablic powraca się przez całe życie, powraca się pamięcią i rozumem, a przede wszystkim sercem”
Pragniemy zabrać szanownych państwa w krótką, sentymentalną podróż, pełną wzruszeń i odkryć.
Powrócimy wspomnieniami do odległych lat, których większość z nas już nie pamięta, przypomnimy ludzi, którzy znaleźli trwałe miejsce w historii tej szkoły, aby dowieść, że nie zmarnowaliśmy żadnej szansy i nie zaprzepaściliśmy dorobku poprzedników, chociaż wykreowaliśmy nowe oblicze jubilatki.
Świadomość upływającego czasu napawa nas lękiem przed czymś bezpowrotnie utraconym, obawą, że w odmęcie czasu zagubimy coś bardzo ważnego lub w porę nie odnajdziemy tego, co bezcenne, a co na zawsze stanie się przeszłością.
Proust pisał jednak, że przeszłość jest zamknięta w miejscach i przedmiotach, a gdy je odnajdziemy – oswobodzone wspomnienia zwyciężają czas i wracają, aby żyć z nami.
Okolicznościową podróż rozpoczynamy 1 lutego 1945 roku, kiedy to spełniły się marzenia mieszkańców Opoczna o posiadaniu własnego liceum. W tym dniu powstało Państwowe Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum im. Stefana Żeromskiego, którego pierwszym dyrektorem został Stanisław Kowalski. Niespełna miesiąc trwały przygotowania, dzięki którym uczniowie mogli rozpocząć naukę w nowej szkole w maju 1945 r., kiedy to w budynku przy ul. Górnych Wałów 29 rozpoczęło pracę II Państwowe Gimnazjum i Liceum Męskie. To on zatrudnił pierwszych nauczycieli i wraz z przyszłymi uczniami przygotował pomieszczenia do nauki. Wspólnymi siłami usunięto wojenne zniszczenia i zaopatrzono szkołę w konieczny sprzęt i książki. Powołano wówczas 7 klas gimnazjalnych i dwie licealne.
Pierwszy egzamin maturalny przeprowadzony 15 lipca 1945 roku zdało 5 absolwentów.
W ciągu następnych 2 lat dyrektor Kowalski podejmował wiele starań, aby ulepszyć warunki lokalowe szkoły. W 1947 roku jego dążenia zaowocowały nową siedzibą przy ul. Szewskiej 2 w Opocznie. W 1949 roku nowym dyrektorem szkoły został Józef Ceglarz, który sprawował tę funkcję przez 2 lata. Dyrektor zlikwidował gimnazjum, a filarem działalności szkoły uczynił 4-letnie licea ogólnokształcące.
W 1950 roku placówka zmieniła nazwę na Państwową Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Licealnego im. Stefana Żeromskiego w Opocznie. W 1951 roku pracę pedagogiczną rozpoczęła pierwsza absolwentka liceum, pani mgr Maria Jędrzejewska.
W dniu 25 czerwca 1951 roku dyrektorem liceum został pan Czesław Waśkiewicz, a szkoła z rokiem 1954 zmieniła swoją nazwę na Liceum Ogólnokształcące.
W dniach 4-5 maja 1957 roku zorganizowany został I Zjazd Absolwentów. Wydano również pierwszy numer gazety: „Młody Nurt Opoczna”. W ten sposób zapoczątkowana została tradycja organizowania spotkań i zjazdów absolwentów szkoły.
Podczas swojej kadencji dyrektor Waśkiewicz przeprowadził kapitalny remont budynku szkolnego, internatu i stołówki. Jednak jego największą zasługą było wybudowanie obecnego gmachu szkoły.
W dniu 26 listopada 1958 roku oddano nowy budynek przy ulicy Projektowej, obecnie ulicy Stefana Żeromskiego 3. Pierwszy dzwonek zabrzmiał 7 stycznia 1959 roku, a mury szkoły przekroczyło 378 uczniów.
W 1962 roku nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Został nim Pan Józef Nemś. Na jego zastępcę, w 1964 roku powołana została pani Anna Caban, późniejszy, wieloletni dyrektor Liceum. 1 lutego 1965 roku dyrektor Józef Nemś przywrócił szkole imię patrona. Od tego czasu nosiła ona nazwę: Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Opocznie. W dniach 8 i 9 maja 1965 roku, z okazji 20-lecia szkoły zorganizowany został II Zjazd Absolwentów, upamiętniony wydaniem gazety „Młody Nurt Opoczna” Nr 2. Absolwenci ofiarowali szkole popiersie Stefana Żeromskiego, które do dnia dzisiejszego, uznawane jest za wizualny kult Patrona. Ponadto, w dniu jubileuszu, społeczeństwo i rodzice uczniów ufundowali pierwszy w historii Liceum sztandar.
Od 16 grudnia 1969 roku funkcję dyrektora liceum objął Pan Marian Korban. Podczas swej kadencji wprowadził nowe profile kształcenia: matematyczno-fizyczny, biologiczno-chemiczny, podstawowy oraz liczne zajęcia fakultatywne. Na przełomie lat 60 – tych i 70 – tych budynek liceum był również siedzibą Technikum Mechanicznego dla Dorosłych.
W latach 1974-1977 funkcję dyrektora szkoły pełniła pani Helena Zbrowska. W tym czasie dokończono budowę i wyposażenie internatu. Nowa pani dyrektor zainicjowała połączenie Liceum Ogólnokształcącego im. S. Żeromskiego i Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących w Opocznie. Szkoła nadal była doposażana i odnotowywała kolejne sukcesy edukacyjne. We wszystkich działaniach bardzo aktywnie uczestniczyli rodzice uczniów i społeczeństwo lokalne.
Z dniem 1 sierpnia 1977 roku obowiązki dyrektora przejęła pani Anna Caban. Nastąpiła intensyfikacja działań pedagogicznych, wprowadzenie nowych profili kształcenia, licznych kół przedmiotowych i klubów specjalistycznych. Do niewątpliwych osiągnięć szkoły w owym czasie należy zaliczyć bardzo wysokie wskaźniki w zakresie promocji uczniów, jak również liczbę osób pozytywnie zdających egzamin dojrzałości i egzaminy wstępne na studia. Pracownie zostały wyposażone w nowy sprzęt i pomoce dydaktyczne, powstały Izba Harcerska i Izba Pamięci Szkoły, a biblioteka szkolna otrzymała nowe pomieszczenie. Do niewątpliwych zasług Pani dyrektor należy także powołanie do życia Liceum Rolniczego, Zasadniczej Szkoły Rolniczej i Technikum Rolniczego dla Dorosłych. Wszystkie mieściły się w budynku naszej szkoły. W dniu 14 października 1981 roku pan Stefan Fudalej założył Młodzieżowe Koło Tradycji Szkoły, a w maju 1982 roku opracował tekst „Hymnu Szkoły”. W dniu 26 października 1985r. odbyła się uroczystość 40-lecia liceum, na którą zostali zaproszeni absolwenci z pierwszych lat. Z inicjatywy dyrekcji, Komitet Rodzicielski ufundował tablicę pamiątkową ku czci Patrona Stefana Żeromskiego, natomiast Towarzystwo Przyjaciół Opoczna – tablicę poświęconą pierwszemu Dyrektorowi – Stanisławowi Kowalskiemu, umieszczoną na murach jego domu. W czerwcu 1995r. szkoła obchodziła 50-lecie. Uroczystość uświetniło wielu znamienitych gości, w tym nauczycieli, którzy przepracowali w tej szkole cały okres swojego zawodowego życia. Absolwenci szkoły ufundowali wówczas dwie Tablice Pamiątkowe, które do dnia dzisiejszego zajmują honorowe miejsca.
We wrześniu 1999 roku pożegnano długoletnią dyrektorkę szkoły – panią Annę Caban, a jej następcą został pan Robert Sędkowski. W czasie tej kadencji utworzono zespól pod nazwą Opoczyńskie Centrum Edukacyjne, w skład którego weszło również Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego. Placówka wzbogaciła się o kolejne, nowoczesne pomoce dydaktyczne oraz pracownie komputerowe. Wyposażenie tych pracowni było nagrodą Ministra Edukacji Narodowej za opracowanie programu wykorzystania komputerów w nauczaniu. W tym czasie nadal odnotowywano sukcesy uczniów w olimpiadach przedmiotowych, a szkołę odwiedziło wiele wybitnych postaci. W 2000 roku zbudowano salę do zajęć rekreacyjnych oraz w budynku szkoły otworzono punkt konsultacyjny Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej (pierwszej szkoły wyższej w Opocznie). Tradycją stały się wówczas również Zielone Szkoły organizowane w ośrodkach górskich.
We wrześniu 2003 roku funkcję dyrektora objął pan Eugeniusz Łączek. Placówka stała się Zespołem Szkół Ogólnokształcących, skupiając w swoich murach: Liceum Ogólnokształcące im. S. Żeromskiego, Liceum Profilowane, Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych oraz Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych. Dyrektor, wraz ze swoimi zastępcami: Barbarą Świątek, Małgorzatą Mróz-Dudą i Robertem Sędkowskim za priorytet pracy szkoły uznał jakość nauczania i wychowania. Efektem takiej pracy było otrzymanie, w roku jubileuszu 60-lecia, certyfikatu „Szkoła bez przemocy i narkotyków” oraz, z rąk prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, certyfikatu: „Szkoła z klasą”. Za bardzo wysokie wyniki kształcenia, za liczne wdrożone programy autorskie, za ofertę zajęć pozalekcyjnych oraz sukcesy absolwentów kontynuujących naukę na prestiżowych kierunkach studiów wiosną 2006 r. Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Opocznie zdobyło I miejsce w rankingu liceów województwa łódzkiego. Również w 2006 r. baza szkoły wzbogaciła się o halę sportową oraz, dzięki sponsorom, w dużej mierze absolwentom szkoły, w multimedialną pracownię językową.
1 września 2006 roku rok szkolny uroczyście rozpoczęła Małgorzata Mróz–Duda, nowa dyrektorka szkoły. Od początku kadencji konsekwentnie podejmuje wszelkie starania o wzbogacenie bazy szkoły i wypracowanie imponujących wyników nauczania.
Wraz ze Starostwem Powiatowym w Opocznie nauczyciele szkoły opracowali i wdrożyli kilka projektów edukacyjnych na zajęcia pozalekcyjne, m.in. umożliwiające udział uczniów w zajęciach z matematyki i języka polskiego. Szczególnie uzdolnionym zaoferowano zajęcia z języka polskiego, matematyki, biologii, chemii i kursie Linux. Systematycznie wzbogacana jest także baza dydaktyczna umożliwiająca rozwój indywidualnych zainteresowań: stadion sportowy i ekopracownia, pracownia chemiczna ze stanowiskami laboratoryjnymi (dla przygotowujących się do olimpiad oraz dla zainteresowanych), pracownia biologiczna, wyposażenie szkoły w najnowocześniejsze pomoce dydaktyczne do nauczania wszystkich przedmiotów, które także pozyskano dzięki funduszom z EFS i staraniom Starostwa Powiatowego. Dzięki staraniom samorządu powiatowego i dyrektora szkoły nasza placówka może zatem pretendować do miana jednej z najlepiej wyposażonych w kraju. Tylko w ostatnich kilku latach wykonano: termomodernizację budynku szkoły, monitoring wizyjny zewnętrzny, wyposażenie pracowni w pomoce dydaktyczne o wartości prawie 1 mln zł, modernizacji ogrodzenia szkoły, wykonano kompleks boisk zewnętrznych wraz z bieżniami i wiele innych prac służących polepszeniu warunków pracy i nauki oraz podniesieniu estetyki szkoły i jej atrakcyjności edukacyjnej.
W celu zapewnienia jak najwyższej jakości pracy oferta edukacyjna Żeromskiego systematycznie dostosowywana jest do faktycznych potrzeb i oczekiwań uczniów. Dziś liceum oferuje naukę na kilku kierunkach kształcenia, tj.: humanistycznym, politechnicznym i ekonomicznym, sportowym oraz medycznym i przyrodniczym. Młodzież wybiera naukę dwóch lub trzech języków obcych (angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego i włoskiego) nauczanych na dwóch poziomach zaawansowania w grupach międzyklasowych. Nauczyciele szkoły oferują uczniom udział w kołach zainteresowań, zajęciach fakultatywnych i licznych zajęciach sportowych w kilku sekcjach. Do wielu zajęć opracowano autorskie programy nauczania. Dla młodzieży szkolnej organizowane są szkolenia w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej, sympozja z pracownikami naukowymi w ramach „Spotkań z Nauką” oraz warsztaty naukowe. Zespół Szkół Ogólnokształcących w Opocznie prowadzi bogaty program projektów międzynarodowych, jakim nie mogą pochwalić się inne szkoły w regionie. Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego to szkoła ambitna, stawiająca na rozwój uczniów i umożliwienie im korzystania z nabywanej wiedzy w praktyce oraz otwieranie się na świat i poszerzanie horyzontów, dlatego corocznie organizowane jest Międzynarodowa Wymiana Polsko- Niemiecka ze szkołą w Stromberg, Międzynarodowa Wymiana Polsko-Włoska, warsztaty języka niemieckiego w ramach Programu Deutch-Wagen-Tour, wyjazdy studyjne na Uniwersytet Europejski Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Dwukrotnie młodzież brała udział w Międzynarodowej Wymianie w Turcji połączonej z warsztatami języka angielskiego, corocznie uczestniczy w warsztatach językowych w Londynie. Uczniowie Żeromskiego mają także możliwość spotkań z absolwentami szkoły, studentami uczelni zagranicznych, którzy prowadzą warsztaty.
W 2014 roku szkoła została zakwalifikowana do programu „Bliżej siebie” i projektu ”Zachować pamięć. Historia i kultura dwóch narodów”, a nasi uczniowie dostali kolejną szansę nawiązania kontaktów z rówieśnikami z Bliskiego Wschodu. W październiku 2014 r gośćmi w szkole byli uczniowie z partnerskiej szkoły z Izraela. W tym roku szkolnym nawiązana została również współpraca z AIESEC – największą międzynarodową organizacją studencką na świecie, dając po raz kolejny uczniom możliwość poszerzenia kontaktów międzynarodowych.
Tylko w ciągu tych ostatnich lat uczniowie i nauczyciele odnotowali liczne sukcesy naukowe.
Uczniowie uzyskiwali tytuł laureata szczebla centralnego lub uczestniczyli w eliminacjach najwyższego szczebla w: LX i LXI Olimpiadzie Chemicznej (na szczeblu okręgowym I miejsce w województwie), XLIV Olimpiadzie Biologicznej, XXX Olimpiadzie Ekologicznej, Ogólnopolskiej Olimpiadzie Języka Niemieckiego, Ogólnopolskiej Olimpiadzie Języka Rosyjskiego, Ogólnopolskiej Olimpiadzie Języka Włoskiego, Konkursie historycznym „Losy żołnierz i dzieje oręża polskiego”, Ogólnopolskiej Olimpiadzie Filozoficznej, Ogólnopolskiej Olimpiadzie Wiedzy o Państwie i Prawie, XXIX i XXX Ogólnopolskim Konkursie Chemicznym organizowanym przez Politechnikę Warszawską (2 miejsce w kraju), Ogólnopolskim Konkursie o Unii Europejskiej (laureatka zdobyła indeks Uniwersytetu Warszawskiego), Olimpiadzie o Diamentowy Indeks AGH, Konkursie Matematycznym „ Matematyka moja pasja” Odnosili także sukcesy w etapach okręgowych i wojewódzkich.
LO im. S. Żeromskiego to nie tylko miejsce, gdzie zdobywa się wiedzę. Tutaj działa swoista „kuźnia talentów”. Do tego wszystkiego dochodzą spektakularne sukcesy sportowe uczniów, dzięki którym szkoła od 7 lat zajmuje I miejsce w rywalizacji sportowej szkół ponadgimnazjalnych.
„To wszystko dzieje się w murach Żeromskiego. – mówiła w jednym ze swoich przemówień Pani dyrektor M. Mróz-Dudy– Jak wielu twierdzi: „Ta szkoła nigdy nie śpi” Wszystko dzięki ogromnemu zaangażowaniu nauczycieli i pracowników szkoły. To dlatego corocznie zainteresowanie ofertą edukacyjną szkoły jest bardzo duże. Czy chciałoby nam się tak bardzo chcieć, gdyby nie wsparcie przyjaciół szkoły? Jest ich bardzo wielu. Często to jej absolwenci.”. „Liceum Ogólnokształcące im. S. Żeromskiego to miejsce wyjątkowe. W jego murach rozwijają się pasje, rodzą bezcenne talenty, pogłębiają zainteresowania i krystalizują poglądy uczniów. Misją istnienia tej szkoły jest inicjowanie, wspieranie, rozwijanie i propagowanie postaw sprzyjających wszechstronnemu rozwojowi młodych ludzi. ZSO to placówka, która nie boi się wyzwań. Praca z jej uczniami mobilizuje, motywuje i zobowiązuje. Obecni uczniowie szkoły i jej absolwenci niejednokrotnie napawali dumą i dzisiaj są najpiękniejszym prezentem, jaki otrzymujemy, patrząc na tych mądrych, inteligentnych, kreatywnych i nieprzeciętnych ludzi. Nie sposób wyliczyć wszystkich sukcesów naszych uczniów. To po prostu nie jest możliwe, bo wielu wśród nich to pasjonaci nauk ścisłych, przyrodniczych i humanistycznych. Są sportowcy, działacze wolontariatu, są artyści. Bogata oferta szkoły sprawia, że każdy może znaleźć w niej coś dla siebie”.
Na znakomitą pozycję szkoły wśród placówek oświatowych miasta wpływa wiele czynników. Niepoślednią rolę odgrywa również zaufanie i zrozumienie problemów placówki przez instytucje samorządowe. To dzięki wypracowanej płaszczyźnie porozumienia z nimi szkoła całkowicie odmieniła swoje oblicze. Również merytoryczne i duchowe wsparcie innowacji i eksperymentów pedagogicznych przez dyrektora szkoły świadczy o przekonaniu, że społeczność szkolna sprosta nawet najtrudniejszym wyzwaniom. Tę pewność dokumentują wyniki egzaminów zewnętrznych oraz sukcesy w olimpiadach i konkursach. Realizacja niezwykłych i codziennych zadań wymaga nakładów finansowych. Nasza szkoła czuje się usatysfakcjonowana troską władz samorządowych i organu prowadzącego o zaplecze materialne placówki . Bez wsparcia finansowego wiele szkolnych przedsięwzięć nie miałoby szans na realizację.
Oglądając się za siebie i analizując minione 70 lat można dowieść, że wizerunek „Żeromskiego” kształtowały rzesze ludzi, zarówno tych znanych, jak i tych prawie anonimowych, dzisiaj wspominanych tylko przez najbliższych i najbardziej zaprzyjaźnionych towarzyszy szkolnych wzlotów i upadków. Co ich łączy? Otóż łza w kąciku oka, gdy ktoś wspomina liceum oraz tłumy absolwentów, corocznie zaglądających do gabinetu dyrektora i pokoju nauczycielskiego w poszukiwaniu ulubionego nauczyciela, z którym trzeba trochę porozmawiać. I niech tak właśnie pozostanie…
W ciągu 70 lat czas zmieniał to miejsce, nadając mu kształt zgodny z duchem czasu: klasy zmieniły się w specjalistyczne pracownie, tablicę i kredę zastąpił rzutnik multimedialny i telewizor, a podręczniki – komputery i Internet.
Jednego tylko czas nie zmienił – magii tego miejsca, którego próg przekraczając na powrót ma się kilkanaście lat. Wystarczy usiąść w ławce, spojrzeć na tablicę i … odnaleźć w mroku czasu zapomniane twarze, dawne przyjaźnie, zdarzenia…